اشاره ای در مورد مقاله استعمار و استحمار

نق نقو

در نظر خود به نکته ای اشاره کرده اند که مرا وادار کرد پاسخ زیر را بنویسم

نق نقوی عزیز، اگر نوشته من بوی نفرت و انزجار از تاریخ گذشته و بهای از دست رفتن ملیت و زبان و آیین و سنت های خوبمان بوده است ، اگر کلام من بوی انزجار از غالبینی نظیر: مقدونیان ، اعراب ، مغولان و ... ملایان حاکم فعلی بر مملکتمان را دارد ، مسلما دلیل بر نژاد پرستی من نیست. بهمین جهت لازم میدانم اطاله کلام کنم و درد دل بیشتر

نق نقوی عزیز، گفته من بر اینست که فاتح خاک شدن دلیل فتح القلوب نیست به این جهت است که من با هر گونه اعمال زور و قدرت در هر جنبه از زندگی روزمره انسانها مخالفم

پیآمدهای تاریخ نشاندهنده این واقعیت است که اگر ملتی شکست خورد و مفتون فرهنگ غالب شد (که به ندرت اتفاق افتاده) و به مغلوبیت خود با قبول اصول زندگی و سنت و مرام آن فاتح ، گردن نهاد آن ملت همیشه در اسارت روحی و فرهنگی و سنتی ( و شاید نه فیزیکی) آن شکست باقی مانده است. هر چند با وسمه و سرخاب تحریف تاریخ نام شکست را تبدیل به پیروزی کنیم

لازم نیست به زمانهای دور برویم و از اسکندر و سعد ابن ابی وقاص بگوییم که تاریخ بارها و بارها دستکاری و زیر و زبر و حتی تحریف شده و بنا به قدرت و ضعف آمران وقت بازنویسی شده است. در جنگ جهانی دوم آلمانیها تقریبا نیمی بیشتر از اروپا و روسیه و آفریقا را فتح و بر ملل شکست خورده نوعی حکومت میکردند. در تمام آن سرزمین های اشغالی مقاومت بود و تیرباران و اعدام وطن پرستان و نیروهای مقاومت هم فراوان از روسیه و لهستان و چک اسلواکی و مجارستان گرفته تا یونان و ایتالیا و فرانسه و بلژیک. (مسئله همکاری قلبی رضا شاه با آلمانیها که بهای آن را با خلعیت از سلطنت و تبعید به جزیره موریس داد نیز خارج از بحث ماست و امید آن دارم که روزگاری محقق بیطرفی آنرا بطور واقعی برای ملت ایران مو شکافی و بازبینی کند )

البته به این موضوع کاری نداریم که بعضی از چاله فاشیسم در آمدند و به چاه کمونیسم افتادند. ولی نکته ای که تاریخ نوشته شده توسط فاتحان و برندگان کارزار جهانی به آن اشاره ای ندارد و در مورد آن گنگ مانده اند موضوع فتح بلامنازع کشورهای مسلمان شمال آفریقاست. در لیبی و مصر و سودان حتی یک نفر دستگیر و اعدام نشد چه از طرف متحدین و چه از طرف متفقین! چون شکست را با رضای کامل پذیرفتند که هم دلیل آن احساس نداشتن حمیت وطنی و بی غروری و شکست پذیری ملل اسلامیست که پس از حمله اعراب به آنان و کشتار بیرحمانه و قتل و غارت و چپاول ، همیشه سیاست رضا و تسلیم را بر تمامی مغلوبان تزریق روحی و احساسی نموده و نام آنرا " خواست و مشیت الهی " نامیده اند. با انکه میدانیم نه مردم مصر و نه لیبی و نه هیچیک از کشور های شمال آفریقا عرب نبوده اند بلکه معرب شده اند!

اگر روزی گذارتان به قبرستان لهستانیها و مجارهای رانده شده پس از جنگ جهانی دوم ، از سرزمین اصلیشان و تبعید اجباریشان ، در تهران افتاد فقط تاریخ مرگ اغلب کودکان به خاک سپرده را ببینید تا منظور من از عدم تمکین در مقابل زور و قدرت فاتحین را درک کنید. گویا فراموش کردم بگویم سری هم به گورستان های دست جمعی جوانان خودمان بعد از انقلاب 57 بزنید ( اندیشه و تصور این را ندارم که آنها از آنفولانزا یا رودل مرده اند ) که در سراسر ایران پخش و پلا و نام گورستان منافقین بر آن نهاده و بلطایف الحیل سعی بر آنست که حتی گور ها را نابود کنند. این حرامیان عرب پرست حتی از کشتگان جنایات خود نیز میترسند

دوست عزیز ، من همانگونه که سنت و فطرت و امپریالیسم عرب مخالفم ، با فرهنگ جهانگشایی هیتلر و ژاپن تحت هر نام و عنوانی مخالفم . با حمله به عراق مخالفم با غارت فرهنگ و سنت ملل مختلف مخالفم و نمیتوانم بگویم ساختن کشوری و ملتی و فرهنگی از نو که به بهای جان هزاران نفر و تجاوز به ناموس و فرهنگ وسنت هزاران نفر دیگر تمام میشود و نام آنرا استعمار نامیده ایم ، عملی موجه است و چون مثلا من با هیتلر و عقاید او مخالفم پس من نسبت به مردم آلمان و یا ژاپن حس نژاد پرستی دارم. یا از فاتحین عرب و به اسارت گرفتن روح و جسم و روان ایرانی را در طی قرون متمادی ، دلیل بر ارجحیت نژاد یا شخص من بر اعراب و یا بر ژرمن ها و یا ... نیست

اگر من نسبت به جانیان از خدا بیخبری که مال و ناموس و فرهنگ و انسانیت ما را به استناد تازی نوشته ای که حتی دانشمندان و نویسندگان و فلاسفه اسلامی عرب زبان نیز به صحت و سقم بسیاری از آیات این کتاب شک مبدل به یقین دارند و ثابت میکنند در همان ابتدا و با دستکاری های مغرضانه ، ربانیت خدایی را تا حد انفاس زمینی یک انسان خاکی پایین آورده اند ( و چه سر ها که از روی تعصب خشک بر اثبات آن بی تن نشد ) و آنقدر حدیث و روایت و حکایت و شاخ و برگ به آن اضافه کرده و میکنند که کتاب اصلی از دور خارج شده است و ده عمر یک انسان را نیز برای خواندن اراجیفِ نَسَبی کم است. اینجاست که استعمار ثمره زهرآگین خود استحمار را با قدرت به میدان میآورد و با حیله و نیرنگ و اگر نشد با زور و فشار سلطه استعمار جوانان بی تجربه و مردم ساده لوح را به دام میکشد. با دست گذاشتن روی تعصب بی دلیل پاکان مملکتمان آنان را بنام خدا و مذهب فریب میدهند و این بی تجربگان ساده اندیش ثبت نام انتحاری میکنند. فداییان حسن صباح برایمان تجربه نشد که راه و روش ارهابی وی را برایمان مجددأ تجویز میکنند. با نام و در نام خدا به تروریست های عراقی که ستاد آنان در قم و اهواز است شستشوی مغزی میدهند و آنانرا مجهز به سلاح قتاله تا عراقیان بیگناه دیگر را از هر فرقه و نژادی باشند ، قطعه قطعه و در ضمن اگر یک غربی هم کشته شد آنرا بزرگ نمایی و نشان دهنده قدرت نفوذی خود نشان دهند و نهایتآ دنیا وارد جنگ خانمانسوز صلیبی دیگری با کمک بمب اتم شود تا حماقت خادمین الحرمین الشریفین و سفاهت امیر المفسدین جهان را بهمه ثابت کنند!؟ و یا شعور ملتی را چنان پایین میآورند و دستکاری کنند که گویا همه مردم جهان حیوانند و مشتی مفعول رأس هرم قدرت مطلقه ، انسان! آیا این گفته خود ملایان نیست که: ملا یعنی اسلام و آیا همین اسلام نبود که ظاهرأ و به بهانه اشاعه آن سرزمین ما را سالهاست در استعمار دارند؟ .